Vandaag had ik een ontmoeting voor de Klaagvrij leven podcast met Nicolai Versloot. Hij heeft de laatste jaren kindstukken teruggebracht naar zichzelf. Stukjes die als het ware áchter waren gebleven omdat hij toch nog nét teveel in hokjes had geleefd. En hoe meer dit terugkwam hoe completer hij zich weer voelt. Het ging over het spelen en opzoeken van grenzen.
Het weer gaan léven.
Stilte
Maar er gebeurde ondertussen méér in deze ont-moeting. Want beiden waren we opmerkzaam of we er zélf helemaal wel waren. Zo was er even omgevingsgeluid en stopten we de opname en startten we die pas weer na een moment naar binnen gekeerd te zijn met ogen dicht.
Na de opname liep Nicolai naar buiten en maakte ik binnen de lunch. We voegden ons weer bij elkaar. Waren stil, spraken, ervaarden de verschillende bewegingen van energie en bleven telkens terugkeren in ons eigen midden.
De beweging opmerken
Wat dat vervolgens bij mij opleverde is een herkenning dat ik tóch nog wat bescherming heb wat gewoon los gelaten kan worden stapje voor stapje. En dat bedoel ik met de titel. Elkaar thuis brengen.
We kunnen elkaar thuis brengen. Hoe? Door zelf telkens weer te verbinden in ons centrum. Geworteld naar de grond, harts- en buikcontact en open kruin naar boven. Als we telkens díe beweging kunnen maken, terug dáár, dan is de ander in staat om stapje voor stapje het overlevingsmechanisme los te laten en ook Hier te komen, terug Thuis.
Kunnen landen bij een ander
Normaliter is dit het werk wat ik heel bewust doe in wandelsessies voor mijn klanten. Ik raak er ook altijd heel gecentred van, in zachte kracht en stromen in m’n energieveld. Nu was het iemand ánders eens die uit zichzelf telkens terug in zijn eigen thuis kwam zodat ík deze keer ook steeds meer kon loslaten.
Het is allemaal héél fijntjes op te merken, vroeger kon ik dat allemaal niet eens voelen.
Bonte avond
Nu was het effect zó groots dat ik een stromend systeem hield tot ik ging slapen met een mega effect op het thuisfront. De kinderen waren lief met elkaar, er werd gemasseerd, een bonte avond georganiseerd, samen gekookt en gelachen.
En mama? Die bleef maar een zacht stromende buik houden. Thuis in zichzelf.
Wat we écht nodig hebben
Geef het door geef het door. Laten we elkaar terug naar huis helpen door telkens weer bewust terug te bewegen naar de onze. Hoe completer we ons voelen, heel, hoe beter we kunnen zien in de buitenwereld wat we eigenlijk écht nodig hebben. Vrij weinig eigenlijk. Voornamelijk elkaar.
De podcast komt in juli online.