SandraBrandt.nl

Categorieën
Blog

Alcoholvrij in de feestmaand

Gestopt met alcohol

‘Voor jou ook een wijntje?’ Ik ken haar nog niet. Haar stem klinkt enthousiast. Ze heeft net enkele andere moeders een glas ingeschonken en houdt nu voor mij de fles schuin alsof ze wil zeggen: ‘pak gauw een glas anders mors ik nog!’ Hier in het technieklokaal verzamelen alle ouders zich terwijl de kinderen kerstavond vieren in hun warm versierde klaslokalen. ‘Nou nee dankje ik blijf alcoholvrij ook tijdens de feestmaand’ is mijn antwoord.  Ik pak een beker om wat anders in te schenken. ‘Oh’ zegt ze een stuk minder enthousiast en zet de fles neer, Ze pakt haar glas en toost achter mijn rug met enkele moeders op een mooie kerstavond.

Ongezellig

In de auto terug raak ik hierover in gesprek met mijn partner. ‘Wat gek eigenlijk dat we gezelligheid en alcohol zo aan elkaar hebben gekoppeld. Als je geen wijn meedrinkt wordt er soms gezegd: ‘doe niet zo ongezellig’ en het moment van toosten was daarnet ook alleen bestemd voor degene mét wijn zo leek het. Interessant.’

Wijntje en sigaretje

Sinds 29 september ben ik gestopt met alcohol. De avond ervóór was ik gezellig aan de praat met een vrouw in een bar en toen ik haar vroeg of ze ook een wijntje wilde zei ze: ‘oh nee hoor doe maar gewoon water, ik geef niks om alcohol’. De nonchalance waarmee ze het zei liet mij meteen kritisch naar mezelf kijken. Ik dacht: ‘hoezo zou ik er eigenlijk wel om geven?’ En waarom noemen we het met z’n allen een wijnTJE en de rokers hun sigaret een sigaretJE?

Sociaal geaccepteerd

In die tijd las ik artikelen van Bram Bakker e.a.  over het effect van alcohol en hoe vreemd het is dat het gebruik sociaal geaccepteerd is. Het heeft ook nog eens een ingrijpend effect op het beloningssysteem in de hersenen. Er is steeds meer nodig om hetzelfde effect te verkrijgen. Ik merkte dat ik vooral in tijden van ongeluk eerder dacht aan een glas wijn. Ook al dronk ik er hooguit 2 á 3 per week, ik vond het mooi geweest. Ondertussen grepen mij ook enkele situaties uit mijn directe omgeving aan waarbij alcohol dagelijks werk is. Dus tijd om eens te kijken hoe erg het is om ermee te stoppen!

Alcohol als extra service

In het Concertgebouw van Amsterdam ging ik naar een prachtig concert en in de pauze stonden de tafels vol met glazen wijn. Je kon ze zo pakken zoveel je wilde. Gratis. Of misschien moet ik zeggen: ‘inclusief de prijs’. Ik vond dit ineens zo’n raar fenomeen. Ik schreef een mail erover om te voorkomen dat ik achter hun rug erover zou klagen. Het was ze nog nooit overkomen dat iemand deze gewoonte in twijfel trok en vonden daarnaast dat het niet zo erg was. We beëindigde de mailwisseling met de acceptatie van onze verschillende meningen.

Vandaag bestelde ik koffie bij een brasserie en kreeg er een borrel bij met slagroom. Gratis alcohol als extra service. En we vinden het normaal. Dat vond ik vroeger ook. Maar sinds ik geen druppel meer drink vind ik het zo gek! Sigarettenreclames zijn verboden, drankreclames niet terwijl een verbod net zo logisch zou zijn.

Alcoholvrij vraagt om uitleg

Voorheen vond ik het fijn om bij iedere ‘nee’ die ik zei tegen alcohol te vertellen dat ik geen alcoholist ben en hooguit 2 tot 3 glazen per week dronk.  Maar waarom voel ik de neiging om het uitleggen? Ik denk omdat nagenoeg iedereen alcohol drinkt behalve degene die moesten stoppen i.v.m. alcoholisme.

In het technieklokaal besloot ik om alleen te zeggen dat ik geen alcohol drink zonder de uitleg. Ik zie het als leuk onderzoekje in de praktijk. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk zonder die uitleg maar was me ervan bewust dat dat kwam door mijn eigen aanname dat ze misschien mij als alcoholist zou bestempelen.

Door geen alcohol te drinken (gek genoeg zou ik deze zin ook kunnen beginnen met: ‘Door niks meer te drinken..’) ervaar ik ineens hoe sterk alcoholgebruik in ons leven zit. In het restaurant van een sauna dronk 95% van de aanwezigen alcohol. Als je visite hebt is het doorgaans normaal om alcoholische drank aan te bieden. Als je wél verslaafd bent en er van af wilt lijkt het me verrekte lastig om dat in onze cultuur voor elkaar te krijgen.

Alcoholvrij als experiment

Ben je niet verslaafd maar is het wel het eerste wat je op je boodschappenlijstje zet als de wijn op is, of kun je het echt niet voor je zien dat je een week geen alcohol in huis hebt? Zie het dan gewoon eens als experiment om een week niet te drinken. Juist nu tijdens de feestdagen. En onderzoek dan meteen hoe het is om tegelijkertijd klaagvrij te blijven ook in gedachten.

Boeiend!

 

Voor meer achtergrond kijk eens naar het interview van Bram Bakker met Marnix Pauwels

Ook maandelijks het Klaagvrij Nieuws ontvangen? Schrijf je in voor die van de komende maand!

Op zoek naar meer verbinding zodat verdoving met alcohol ook niet zo vaak meer nodig is? Lees mijn blog van het Gongconcert.

Categorieën
Blog

Gongconcert, haar hoofd in mijn schoot.

Ik zoek in deze donkere winteravond huisnummer 16 om voor het eerst een gongconcert mee te maken.  Het is natuurlijk het huis met de meeste fietsen voor de deur, dat had ik kunnen weten. Het event op facebook heeft een hoop geïnteresseerden. Niels begroet me hartelijk met een kus op de wang en een heerlijke knuffel. Hij wijst me de weg door zijn huis naar de achterdeur. Niels Mooij is bewustzijnscoach en bouwde in zijn tuin een prachtige studio en een hottub. De weergoden zijn ons duidelijk goed gezind. Voor een gongconcert lijken me de hagel, storm en donder prachtige begeleiding in deze donkere avond. In de studio doe ik mijn schoenen en jas uit en geef ik de aanwezigen een hand. Het haardvuur knispert en ik zoek mijn plekje op het zachte witte kleed en pak twee bruine dekentjes. Deze studio geeft een saunagevoel maar dan met kleding aan

Ongemak doorstaan

Vir is de vrouw die ons deze avond 75 minuten lang een gongconcert zal laten beleven. Haar aanwezigheid brengt mij in het hier en nu. Ze stelt zich voor en vraagt ieder een intentie uit te spreken voor de avond. Vir vertelt dat we de geluiden en vibraties door ons heen mogen laten gaan juist als het te intens voelt en we in eerste instantie ons willen verzetten.

Ik vind het een mooie metafoor voor het leven. Het eerste wat we namelijk doen bij ongemak is ons verzetten. Dat kan door de schuld aan iets te geven voor dat ongemak, te gaan klagen. Maar doorademen en ongemak doorstaan is voor mij zo’n waardevolle oefening gebleken de afgelopen maanden!

Voeten bij elkaar

Vir nodigt ons uit te komen liggen bij de gong. ‘Als je met je voeten naar de gong ligt zullen de onderste chakra’s het meest worden aangesproken en daar zit met name je intuïtie. Je kunt ook kiezen om met je hoofd ernaar te liggen, dat is intenser.’ Ik weet niet goed wat ik van chakra’s vind of geloven moet. Niels kiest ervoor met zijn hoofd in de buurt te liggen, de rest doet dat met de voeten.

Het valt me op dat ieder dicht naar elkaar toe schuift. In een halve cirkel liggen wij, drie mannen, vijf vrouwen en één meisje van tien jaar vlakbij elkaar. Stilte. Hagel. Storm. Het knisperen van de kachel.

Contact vanuit de essentie

Ik voel contact met de mensen hier. Gewoon vanuit het feit dat we allen mens zijn. Geen woorden nodig bijna. We hebben alleen onze naam en intentie uitgesproken verder niks. Geen uitleg over wat we doen in het dagelijks leven, hoe oud we zijn en waar we wonen.  Het meisje naast me zei: ‘mijn intentie is tevredenheid’. Ik was even verbaasd over de wijsheid die ik bij haar voelde waarna ik mijn naam zei en mijn intentie uitsprak: ‘acceptatie van liefde’.

Zodra ieder geweest is wordt het stil. Mijn oren spitsen zich richting gong. Hoor ik die nou? Het enige wat ik van een gong weet is dat je er een keiharde dreun op kan geven om de beurs te openen in Amsterdam. Ik open mijn ogen en zie op de muur de schaduw van Vir. Ze zit achter de gong in het zachte oranje licht van de zoutlamp.

Gongconcert in contact

Ik zie dat haar schaduw zachtjes op de gong slaat. Ik sluit mijn ogen en ontspan. De gedachten laat ik op z’n beloop. ‘Moest het niet stil zijn in mijn hoofd, of moet ik daar niet voor werken?’ Ik laat het z’n gang gaan en geniet van de klanken van dit bijzondere gongconcert.

Na enige tijd leg ik mijn jas over me heen, ik heb het fris en wil het liefst dat iemand opstaat om mij in te stoppen.

De voeten van het meisje rechts naast me raken de mijne. Ik vind het fijn en vraag me af waarom ik niet mijn voeten ook tegen de man links van me leg. Geforceerd afblijven van het lichaam van een ander is ook niet wat ik wil meer. Een scheidslijn tussen respect en behoefte. Of zit het anders? Misschien is het niet respect óf behoefte maar respect voor je behoefte én die van elkaar.

Uitgeslapen

Ik voel me geborgen door het contact met de voeten van het meisje. Helemaal er kunnen zijn zonder spanning op dat fysieke vlak(je).

De groep en de vibraties van de gong gaan in elkaar op tezamen met het knisperende kacheltje en de natuurgeluiden buiten. We zijn één en zelfs dat valt weg. Het IS.

Ik schrik op als Vir’s rok zachtjes m’n gezicht raakt als ze langs ons loopt met een lieflijk tingelende windgong. Het is voorbij.

We komen rechtop. Sommigen hebben even geslapen. Ook degene die niet geslapen heeft voelt dat wel zo. Voor mij was het een dag sauna maar dan met echte verbinding vanuit de essentie van ons mens-zijn zonder woorden.

Hoofd in mijn schoot

We zitten nog zeker twintig minuten in stilte bij elkaar, drinken chai thee met havermelk en choco balletjes. Vir nodigt ons daarna uit om te delen hoe het was waarop ik grappend zeg: ’tja, vragen om feedback nadat je chocola hebt uitgedeeld is wel vragen om complimenten’.  We genieten na.

Dan legt het meisje ineens haar hoofd in mijn schoot. Haar moeder glimlacht naar me. ‘Geven en ontvangen is ook een kunst zeg ik’ en dan leg ik mijn handen langs haar gezicht en focus me compleet in het moment. We geven elkaar een bijzonder moment.

Met dit gevoel wil ik vaker zijn. Met volwassenen en met kinderen. Contact vanuit de essentie. Fysiek contact niet wegstoppend vanuit schaamte of gedachten dat het ongepast zou zijn. Een bijzondere avond waarbij het gongconcert een vorm laat zien van dat wat ik al zo’n tijd verlang.

 

Meer info over het gongconcert en contact vanuit essentie:

Vir Yoga en kunst website

Niels Mooij website

Circling woensdag event

 

Ontvang het Klaagvrij Nieuws maandelijks in je inbox met deze link.

 

Categorieën
Blog

Klaagvrije kerst

Met de komst van de eerste pepernoten in september lijkt een klaagvrije kerst ver te zoeken. Want direct denken we aan de verplichtingen. Bij wie gaan we de eerste en bij wie de tweede kerstdag doorbrengen? Er moeten weer kadootjes komen en hoe houden we alles gezellig en iedereen tevreden? ‘Gedoe is pas gedoe als we dat zo noemen’ aldus Frank Schurink, schrijver van het boek Gedoemanagement. Ik kan me er in vinden, maar hoe nu verder? Laten we beginnen bij het begin.

Klagen over verplichtingen

Een verplichting is maar een woord maar wel één wat een vervelend gevoel oproept. We moeten iets en dat is per definitie iets wat we niet echt willen. Het wordt door een ander opgelegd en we hebben geen keuze, tenminste als we dat zelf geloven. Kijk en daar zit het ‘m in. Definiëren we het als gedoe dan is het gedoe. De enige uitweg die we dan nog hebben is er over te klagen achter de ruggen om. En klagen werkt aanstekelijk want voor je het weet gaan de ervaringen over en weer onder het mom van ‘je hart luchten’. Ieder jaar opnieuw. Zonder dat er iets verandert. Maar het kan anders.

Wees de toeschouwer van je brein

Om van kerstverplichting naar verlichting te komen is het goed om ons patroon onder de loep te nemen. We kunnen hiervoor terug naar de rol die onze jeugd gespeeld heeft maar mijn voorkeur gaat uit naar een lichtere variant. Laten we gewoon onderzoeken wat er in ons hoofd afspeelt als we denken aan kerst. We zijn even toeschouwers van ons brein. We produceren gedachten, we zijn ze niet.

Stel jezelf de volgende vragen:

  • Heb ik er echt geen zin in of ligt er een frictie op een ander punt? Denk bijvoorbeeld aan de behoefte aan minder werkstress in de periode voorafgaande aan de kerstvakantie.
  • Klopt het wel dat er iets moet? En van wie moet dat dan?
  • Als het om een verwachting gaat van mijn schoonmoeder (bijvoorbeeld) wat is er dan mis mee dat zij dat verwacht? En wat is er mis mee om zelf een andere behoefte te hebben dit jaar?

Misschien denk je nu: ‘allemaal lief, leuk en aardig maar het wordt nou eenmaal wel verwacht van me dat ik kom met kerst. Niks verlichting, dikke verplichting!’

Kerst en de innerlijke criticus

Het wordt tijd om een switch te maken als je het klaagpatroon rondom kerst wilt veranderen. Nu komt het naar jou idee nog doordat je schoonmoeder jou verwacht maar als je dat blijft aannemen ben je stuurloos.

‘Ja maar het wordt toch echt gewoon van ons verwacht’.

Op zich is deze uitspraak gewoon een verzameling woorden en ligt het alleen in jou welk gewicht je er aan geeft. En dit is de switch die ik bedoel. Het is jouw innerlijke criticus die zegt: ‘je mag een ander niet teleurstellen’ of ‘wie ben jij nou helemaal om er zo’n toestand van te maken’. En dat komt, zegt men, dan toch weer uit de kindertijd waarin deze criticus ervoor zorgde dat je je naar wens ging aanpassen opdat je de verzorging kreeg die nodig was. Maar we zouden niet de jeugd induiken en gewoon in het hier en nu aan de slag met een verlichtte kerst 🙂

Toch best gezellig

Misschien zeg je ieder jaar na het bezoek aan je schoonfamilie dat het eigenlijk best gezellig was. En dat terwijl je er vooraf weerstand tegen voelde. Dan volstaat de herinnering aan het moment ná kerst dat je het allemaal toch wel prima vond en kun je nu stoppen met klagen. Natuurlijk is er niks mis mee om je aan te passen aan anderen. Sterker nog als je je in een groep (familie in dit geval) begeeft is het voor het geheel prettig als de leden zich enigszins aanpassen aan de, vaak onuitgesproken, groepsregels.

Maar wil je echt eens heel wat anders? Doe dan mee met de volgende schrijfoefening.

Durf te dromen

Welk patroon we ieder jaar instappen is ons wel duidelijk maar wat we dan ánders willen niet. In de volgende oefening maken we onze droomkerst concreet.

Wat je nodig hebt is een vel papier en een pen of stift in je favoriete kleur. Vul onderstaande zin aan en blijf vervolgens 5 minuten schrijven. Als je in je hoofd de criticus voorbij hoort komen die tegen je zegt: ‘ja maar dat kan je toch niet maken’, dan schrijf je op dat je die voorbij hoort komen en gaat vervolgens weer verder met het beschrijven van jouw droomkerst.

Begin met de zin: ‘Als ik mezelf toesta om de kerst te beleven op mijn manier dan… ‘ schrijf 5 minuten verder.

Je hebt nu een beeld gecreëerd en je droom helder. Je ziet jezelf misschien op vakantie nippend aan een koel drankje op het strand of met je allerbeste vriend(in) uitgaan in Berlijn. Stap nu uit de vorm en zak af naar de intentie, het bijbehorende onderbuikgevoel. Waar is het je eigenlijk om te doen? Welke waarden zijn voor jou belangrijk? Wat voel je precies bij dat beeld wat je had gemaakt?

Klaagvrije kerst 2017

Tijd om wakker te worden. We stappen van de droom naar de realiteit wat past bij kerst 2017. De eerste stap deed je daarnet al. Je ging van een droomkerst naar het bijbehorende onderbuik gevoel. Je hebt duidelijk gekregen wat je echt belangrijk vindt.

Nu wordt het tijd voor de volgende stap namelijk: geef je creativiteit de ruimte. Focus op je intentie voor aankomende kerst. Waar is het je écht om te doen. Probeer het te tekenen, zing het onder de douche en praat er over met anderen. Nu niet vanuit klagen maar vanuit je onderliggende behoefte en je zoektocht naar passende vormen. Je zult zien dat deze manier van praten net zo aanstekelijk is als klagen. Maar dan een stuk pro-actiever.

En weet je het even niet? Laat het los maar geef je onbewuste een hoe-vraag mee. ‘Hoe kan ik mijn wensen en waarden terugzien in de aankomende kerst?’ Zomaar enkele ideeën wat je kunt doen:

  • je familie vertellen dat je het anders wilt doen maar nog niet goed weet wat. Je deelt wel je onderliggende wensen zoals ‘warm contact, rust, gezelligheid’.
  • duidelijk maken dat je dit jaar waarschijnlijk niet langskomt maar iets anders gaat doen.
  • het initiatief nemen om een andersoortige invulling van het familiebezoek te doen. De behoefte om bijvoorbeeld eens een ander gesprek te hebben ligt zeker niet alleen bij jou gezien de initiatieven die er op dit vlak zijn. En wat dacht je van een wandeling of samen zingen?

En waarom zouden we elkaar niet gewoon eens vragen hoe ieders droomkerst eruit ziet? Misschien snakt zelfs jouw schoonmoeder naar een kerst met alleen vrienden.

Tijd voor reflectie

Is jouw klaagzang over de aankomende verplichtingen een uiting van een behoefte op een breder vlak dan alleen de kerst? Dan is het misschien tijd om te bedenken waar je klaar mee bent. Als je alles hebt gehad stap je over naar dat waar je juist klaar voor bent. Het geeft lucht en brengt je focus terug naar mogelijkheden en wensen. De wintertijd kun je nota bene goed gebruiken voor reflectie op je (werkend)leven. Zit je nog in een rush en heb je hier geen tijd voor? Kijk tijdens de kerstvakantie geen beeldscherm in de avond en voila, je hebt uren de tijd om te mijmeren, in bad te gaan en op tijd te gaan slapen.

Zucht van verlichting

Ik breng mensen graag terug in contact met hun eigen weten tijdens een gewoon en tevens bijzonder gesprek op de werkvloer. Als het ze lukt weer te luisteren naar zichzelf ontstaat vanzelf gezond gedrag. We zijn massaal vervreemd geraakt van de signalen uit ons lichaam. Onze ratio wordt namelijk overbelast door prikkels terwijl we ook nog te weinig bewegen. Meer tijd voor mentale en fysieke rust, muziek en beweging brengt dat contact met ons onderbuikgevoel weer terug. Zo kunnen we er beter naar luisteren en ernaar handelen. En dat geeft met de nodige oefening (een zucht van) verlichting. Dat luisteren naar de onderbuik is het ingrediënt voor een Klaagvrije kerst.

Tips voor de kerst

  • Maak een wandeling met je familie en deel waar je energie van krijgt.
  • Aan de koffie met je familie vertel je elkaar wat je het meest hebt gewaardeerd in het afgelopen jaar.
  • Het kerstdiner kun je bijzonder maken met het tafellaken van Jumpmovement. In 7 stappen naar een super verbinding met jezelf en elkaar.
  • Na het kerstdiner voer je middels de kaartjes van vertellis een ander gesprek.

Klaagvrij Nieuws

Wil je op de hoogte blijven van Klaagvrij Nieuws? Lees hier die van november of schrijf je direct in voor het volgende nummer.

Sparren over Klaagvrij in je bedrijf kan door een mailtje te sturen naar info at sandrabrandt.nl. Kijk alvast voor een impressie op Inspiratietour.

Categorieën
Blog

Stress door gebrek aan lef

Teveel stress

Als intensive care verpleegkundige durfde ik mijn unieke inbreng niet voldoende te geven in mijn werk. Tezamen met mijn neiging om taken op me te nemen die anderen lieten liggen ervaarde ik zoveel stress dat ik het werk niet langer kon volhouden.

Ingeving de kop ingedrukt

Op Valentijnsdag bijvoorbeeld stond ik in de koffiekamer en had ik de ingeving om een kar klaar te maken compleet met koekjes en verse koffie voor de gezinsleden van de patiënten aan de beademing. Ik zag me ermee door de klapdeuren naar binnen komen als grote verrassing.

Doorbreken van patronen

Maar de klapdeuren werden normaliter alleen voor een acuut geval gebruikt als een patiënt zo snel mogelijk naar de operatiekamer moest bijvoorbeeld. Daarnaast was het gebruikelijk op deze afdeling om op de achtergrond te blijven tijdens het bezoekuur.

Er kwam ook nog eens bij dat de sfeer onder de collega’s erg ingetogen was deze ochtend.

Kortom: ik durfde niet. De ingeving die ik had zou de sfeer doorbreken. Terwijl dat juist de bedoeling was omdat ik volledige en liefdevolle aandacht wilde geven aan de familieleden. Toch stopte ik mijn ingeving weg, liet de koffiekar leeg achter en nam de gebruikelijke deur naar de intensive care om me ingetogen bij mijn collega’s te voegen. Het ontbrak me aan lef en ik heb er nu, 20 jaar later, nog spijt van.

Altijd eigen baas

Uiteindelijk zijn we allemaal baas over onze tijd. Of niet? Lang heb ik het niet geloofd. Toen zag ik het zo: het grootste deel van de week bestaat uit ‘de baas z’n tijd’ en daarnaast heb je ‘je eigen tijd’ wat overigens vol kan zitten met ‘verplichtingen’. Dat beeld werd voortdurend bevestigd om mij heen.

Maar hoe meer ik besef dat we maar één leven hebben en het voor mijn lieve connecties ook zomaar over kan zijn, hoe meer mijn missie zich laat zien.

‘Mensen wakker kussen opdat de kostbare levenstijd naar werkelijke tevredenheid wordt ingevuld’.

En ‘werkelijk’ is dat wat we voelen dat klopt. Dus in contact met zowel het hoofd als het hart. En ’tevredenheid’ betekent niet een voortdurend zoeken naar een staat van gelukkig-zijn. Het betekent ook niet dat we alle moeilijke situaties en beslissingen uit de weg moeten gaan. Tevredenheid betekent het gevoel wat je krijgt als je kijkt naar je leven nu en ziet dat dat oké is op dit ene moment wat IS. En hoe mooi is het als we meer van deze mini momentjes van wérkelijke tevredenheid verzamelen!

Verzamel kostbare mini momentjes van wérkelijke tevredenheid.

Euthanasie

Vijf jaar geleden kon mijn vader verlost worden uit zijn lijden middels euthanasie. Ik besloot de 24 uur voorafgaande aan hét moment compleet in contact met ieder nieuw moment te beleven én dat ik zou luisteren naar dat wat er nodig was in ieder nieuw moment.

Telkens als de angst me naar de strot greep was dat omdat ik dacht aan de dag erna waarop ‘het spul’ zou worden aangehangen. Ik gebruikte deze momenten om mezelf tot de orde te roepen en weer terug in het hier en nu te komen.

Geen spijt

24 uur lang deed ik wat ik mezelf had opgedragen. Nu 5 jaar later heb ik een heel goed gevoel over deze tijd. Ik heb nauwelijks stress ervaren en heb van niets spijt.

Waarom had ik nu wel het lef om te luisteren naar mijn ingevingen en jaren daarvoor als verpleegkundige op de intensive care niet? Was het omdat het een letterlijke kwestie van leven en dood was? Dat heeft zeker geholpen denk ik.

Ingevingen op waarde schatten

Hoe zou het zijn als we niet hoeven te wachten op een moment als deze om open te zijn voor onze ingevingen en die op waarde schatten? En om het lef te hebben hier wat mee te doen?

Eva Jinek in gesprek met Hansje Bunschoten zei zoiets als: ‘Je zou willen dat je het niet nodig hebt om terminaal verklaard te worden voordat je tot de o zo belangrijke inzichten komt.’

Afzien is beter

Fascinerend hoe we onze kostbare tijd besteden op een manier die vaak niet in lijn is met wat er werkelijk klopt voor ons.

Misschien heb je (onbewust) geleerd, net als ik, dat hard werken en afzien beter is dan plezier maken en op gevoel keuzes maken.

In een live presentatie van Bram Bakker bij ‘Check je Werkstress’ werd snel duidelijk dat het van belang is om weer terug in het lichaam te komen zodat je de belangrijke signalen van teveel stress kunt opmerken. ‘Laat meer en meer los wat je energie kost en voeg toe wat je energie geeft.’ aldus Bram in gesprek met de kijker over burn-out.

Klaagvrij én oprecht

En je kunt ieder moment opnieuw kiezen. Vullen we ons gesprek met negatieve energie? Blijven we klagen? Of proberen we eens wat anders en vragen we elkaar naar het mooiste momentje van de dag? Wat is er de afgelopen week gebeurd waar we meer van willen?

Voel je je slecht en is je neiging om erover te klagen? Probeer eens klaagvrij te blijven en toch recht te doen aan je onderliggend gevoel. Wat gebeurt er dan?

Als we aannemen dat de tijd die we hebben toch echt in onze handen ligt, wat zouden we dan nu doen of laten? Wat zouden we eens willen uitproberen, gewoon speels kijken als zijnde experiment?

Laten we onszelf meer en meer toestaan om te genieten, plezier te maken en vanuit liefde te kijken naar het leven. Sta vaker stil bij je successen. Dat kan zelfs met een discolamp op het werk aldus Arjen Boekhold.


Dit artikel schreef ik voor het Linkedin platform en kun je dus ook hier vinden.

Categorieën
Blog

Verslaving uitdoven met Klaagvrij Leven

Vakantie

Een nieuwe omgeving dus hét moment om een nieuwe gewoonte uit te proberen en daarmee onverwacht een verslaving uit te doven! We zijn net aangekomen in ons appartement met weids uitzicht op de bergen. Ik heb me voorgenomen om gezond met mijn lichaam om te gaan dat wil zeggen:

  • buikspieroefeningen en opdrukken leren
  • gezond eten

Het is makkelijker starten dan ik had verwacht. Juist omdat alles nieuw is, is het minder gek om regelmatig even op de grond te liggen voor wat oefeningen.

Klaagvrij gezonder eten

Het eten is een grotere uitdaging. Voorgaande jaren kochten we hier regelmatig apfelstrudel of schnitzel als we een bergtochtje maakten. Ook bestelden we koffie wanneer me maar wilden. We schrokken afgelopen jaar van de barprijs na ons veblijf van een week en besluiten het dit jaar anders te doen, zeker nu we een week langer hebben geboekt. Ons eigen koffiezetapparaat met melkopschuimer kon nog makkelijk in de auto dus maken we nu dagelijks een heerlijke latte macchiato en cappucino om aan het zwembad van te genieten.

Nu we op de uitgaven willen letten zijn we gemotiveerd om de thermosfles met koffie te vullen en broodjes te smeren voor de picknick op de berg. Want zo kunnen we toch ook prima de inwendige mens tevreden stellen? Mijn partner vindt het helemaal prima zo maar ik loop met enig gevoel van ongemak langs de fijne terrasjes op de alm op weg naar een picknick plekje. De apfelstrudels staan in de vitrine naar mij te kijken. Ik hoor ze toch echt roepen naar me. Ook de schnitzel met frisse bessensaus is écht voor mij gemaakt en niet voor die Duitser die nu zijn mes erin zet.

Ruzies wegeten

Vooral de eerste week zijn er vele ruzies tussen de kinderen. Ook wij twee hebben het niet heel fijn. Deze week ervaar ik hoe de schnitzel, apfelstrudel en ijsjes normaliter de goedmakers voor mij waren. Het waren momentjes ‘voor mezelf’ om m’n geluk een beetje op te krikken. Aangezien ik oefen met Klaagvrij Leven is het zonder deze momentjes wel een dikke dimensie erbij! Want wat moet ik nu met mijn ongemak, nu ik het niet meer weg eten kan? Een zelf gesmeerd broodje knagen met afgekoelde koffie uit de thermosfles vind ik schraal maar toch kies ik hiervoor, omdat ik wil onderzoeken wat er dan gebeurt.

 

Blijven bij het ongemak

Het rauwe ongeluk komt duidelijker naar voren op dit moment. En Klaagvrij blijven betekent ‘oordeelloos blijven en voelen wat er IS’.

Het gevoel van ongeluk wordt dan heftiger en helderder voelbaar. Vroeger klaagde ik over de ruzies en hoefde ik niet zo goed te voelen wat het met mij deed. Nu dus wel én ik heb de escape (apfelstrudel) ook afgezworen. De eerste dagen is er ook geen bereik voor de telefoon dus het wegdromen in mijn eigen online wereld is er ook niet bij. Afkicken to the max dus. Ik neem het als dikke oefening voor het leven.

Er doorheen ademen is alles wat er overblijft. En zoals Arthur Kruisman van de Vrije Denkers me eerder zei: ‘identificeer je niet met je geluk of ongeluk’. Oftewel: je kunt van een afstand kijken naar je ongeluk maar je BENT het niet! Ik oefen ermee deze week en krijg genoeg momenten om dat te doen.

 

Verslaving dooft uit

Het is onze tweede vakantieweek en er is feest in het dorp beneden. Als de kinderen slapen ga ik erheen. Mijn partner blijft in het appartement. Het wordt een avond waar ik heel veel geluk ervaar. Ik struin de straten af, blijf staan bij de kraampjes waar met aandacht gewerkt wordt aan prachtige creaties van steentjes en hout. Ik ben me zeer bewust van de ijsjes die naar me lonken en de heerlijke tapas hapjes die bijna niet zijn te weerstaan. Mijn buik heeft genoeg gegeten in het appartement. Het zou typisch zo’n ‘overeet moment’ zijn dus ik doe het niet. Ik strijk neer bij een lokaal bandje van vier muzikanten.

Folklore kan me ineens enorm bekoren. Ik klap net als de plaatselijke bevolking mee met de vrolijke muziek. Wat heerlijk dat deze mensen zoveel plezier ervaren met het maken van muziek en het delen! De trompettist stapt het publiek in voor enkele solo’s zonder enige schroom en geniet samen met de vele toehoorders. Ik lees tussendoor het boek wat ik kado kreeg van Madeleine, de schrijfster die traint om te overleven in de natuur. Ze sprak er met mij over in de Klaagvrij Leven Podcast.

Ik bestel hetzelfde als wat een andere gast krijgt. Het ziet er vrolijk uit. Het blijkt half water, half wijn met munt en citroen. Op de terugweg neem ik nog een specialiteit mee (die we jaarlijks nemen op de feestdag hier) om samen op ons balkon op te eten.

Nieuw hersenpaadje

Deze tweede week wordt het steeds makkelijker. Er lijkt een nieuw paadje te zijn ontstaan in mijn hersenen. Ik zie ineens hoe we worden gelokt om overal maar eten te kopen wat ons niet voedt. Als je alleen benzine wil tanken bijvoorbeeld, moet je toch heel stevig in je schoenen staan om ook niet nog wat te snoepen erbij te kopen. Ook teveel eten is een valkuil. Gezien het aantal mensen met overgewicht hier kan ik wel stellen dat het een uitdaging is voor velen om alleen te nemen wat we écht nodig hebben.

Ik las het boek Ikigai over de Japanse 100 plussers op een eiland waar ze zichzelf nooit overeten. Ze stoppen zodra ze voor 80% vol zitten. Nu ik toch aan het oefenen ben met klaagvrij gezonder leven kan dit aspect er ook nog wel bij. Het blijkt ineens makkelijker om mijn oefening uit te breiden.

We krijgen het daarnaast ook gezelliger met elkaar en hebben veel meer genietmomenten.

 

Liefde en AANDACHT

Grote pullen bier gaan er in de vroege ochtend al in bij enkele gasten. Ik vraag me af of dat om dezelfde reden is als ik voorheen de apfelstrudel bestelde? Is het ongemak, ongeluk, onrust?  Ik lees ‘Het einde van het gezin’ in De Groene over jongeren die opgroeien zonder vader. Een duidelijk pleidooi voor informatie over het voeden van een gezonde relatie. Iets waar nu (o.a. op scholen) geen enkele aandacht voor is. ‘Het gevolg is dus dat een jongere, als hij of zij de volwassen leeftijd bereikt, wel voorlichting heeft gehad over hoe je een condoom afrolt, maar niet over hoe je voor je relatie zorgt.’

Het stukje raakt me over een jongeman die weg gaat bij zijn gezin omdat zijn vriendin zeurde over de vakantie. Daar had hij geen zin in. Ik geloof dat dat armoede is. Armoede op emotioneel nivo. En ik worstel er ook mee. Want hoe ga je om met ongemak, gevoelens van ongeluk? Ik geloof dat AANDACHT en liefde voor elkaar (en onszelf!) zoveel kan helen. En dat kan ik NU, ieder moment toepassen.

Het onderzoek gaat in vogelvlucht nu ik mijn escapes grotendeels heb afgezworen. Op enkele ijsjes, (zelfgemaakte) Latte’s en Instagrams na blijf ik met aandacht bij de momenten van ongeluk, ongemak en onrust. Ze verdwijnen ook weer ‘als vanzelf’. Ik heb er aandacht voor en leer één belangrijke les.

 

De belangrijkste les

Als ik luister naar mijn innerlijke weten én dat opvolg, voel ik me veel beter. De angst voor afwijzing is niet langer meer een alibi om me gedeisd te houden aangezien ik in de aanloop zit naar de Rejection Challenge. Een uitdaging om 30 keer bewust afwijzing op te zoeken zodat de angst ervoor zal uitdoven en het makkelijker wordt te volgen wat mijn hartje roept.

Luister naar het fluisteren van je lijf opdat het niet hoeft te schreeuwen om gehoord te worden.

Thuisgekomen is het appeltje eitje om aan de snaai-momenten weerstand te bieden. De grondoefeningetjes doe ik nog steeds zo nu en dan gedurende de dag. Ik heb opgeschreven waar ik meer aandacht aan mag geven en sta te trappelen om weer met volle aandacht aan het werk te gaan. Ik ben gevraagd om mijn Klaagvrije lessen te delen op het Blikopeners festival, verder geef ik twee Inspiratietours aan teams en ga ik vooral proberen AANDACHT te brengen tijdens de rejection challenge. Hoe zou het zijn als ik bijvoorbeeld een week lang in een ziekenhuis op een zaal de patiënten aandacht mag geven voor het slapen gaan? Aandacht aan pijn en angst en voor rust en ontspanning opdat er misschien geen slaapmiddelen meer nodig zijn?

 

Nog een fijne zomer!

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Categorieën
Blog

Het Heldere Uur met Tibor

Zondagavond 11 juni sprak ik met Tibor Olgers in het radioprogramma Het Heldere Uur van Studio Alphen. Heb je het gemist? Hieronder de essentie in een blog voor jou.

 

Tibor vertelt:

De kwaliteit van je leven wordt bepaald door je emoties. Je hebt invloed op je emoties, dus op je leven!

Wil je een ideaal leven? Ontwerp dan je ideale dag!

 

De manier waarop je je dag begint zet de toon van je dag.

En de dagen vullen je leven

 

Creëer je leven

Ochtendroutine van Tibor:

  • 5 minuten (water drinken/visualisaties*/ademen)
  • Geen sociale media
  • Starten met one thing wat jij belangrijk vindt

 

*hersenen zijn net zo te trainen als spieren. Stap bijvoorbeeld dagelijks in gedachten in een moment waar je dankbaar voor bent (1 á 2 minuten) op een manier dat je het zintuiglijk kunt waarnemen.

Zo train je je hersenen om te beleven wat je wilt beleven. Je zegt eigenlijk tegen je brein; ‘ik heb de leiding, ik bepaal wat ik wil ervaren’.

Als je dat iedere ochtend doet zul je vaker meemaken in de dag, wat je die ochtend had gevisualiseerd.

 

Lagen van bewustzijn

Er zijn 3 lagen van bewustzijn ( kun je alleen bijkomen als je ‘un-plugt’):

1- wat voel ik, onder de lichamelijke klachten

2- welke gedachten heb ik waardoor ik dit gevoel

3- wat geloof ik waardoor ik dit denk waardoor ik dit voel (bijv. ik geloof dat ik goed genoeg ben als ik me klein houd )

 

In lijn blijven

Het is de kunst om te formuleren wat je écht wilt. Binnen je cirkel van invloed.

Oefen met het in lijn blijven met je werkelijke behoeften. Als je uit lijn gaat krijg je pijn.

Je leven is een flits. Niks doet er toe. Over 50 jaar weet niemand meer wat je deed. Er is geen zin. Die moet je maken. Je moet zin geven aan je leven. Haal eruit wat je eruit wilt halen.

 

Als je denkt dat alles kan dan raak je uitgeput.

Je hoeft niks goeds op te offeren om iets goeds voor elkaar te krijgen. Je hoeft alleen shit op te offeren.

 

De drie vragen

Stel dat ik morgenochtend niet meer wakker word, heeft het dan zin gehad wat ik vandaag deed en zei?

1- deed ik het met liefde (of vanuit angst)?

2- deed ik het vanuit goede intentie?

3- deed ik mijn best?

Als je op alle drie de vragen met ‘ja’ antwoordt dan ben je in lijn.

 

Waarin je investeert (ook in relaties), hoe waardevoller het voor je wordt en hoe minder snel je het op het spel zet.

 

Moed

Er is moed nodig om te blijven staan waar je voor staat. Sociale contacten zijn essentieel bij het voeden van die moed. Maar ook het ‘in beweging komen’ want dan komt moed vrij.

 

Je instelling bepaalt je output.

We zijn ingesteld vroeger maar past die nog bij je nu?

1- wat vind ik belangrijk

2- wat geloof ik

3- hoe meet ik dat

 

Focus op groei

Stap over van oordelen naar interesse en nieuwsgierigheid (klaagvrij!). Ga jezelf niet fixen, niet verbeteren of optimaliseren maar wees nieuwsgierig en probeer te begrijpen.  De ‘wie’ vraag die je jezelf hebt te stellen is:

Wie zou ik graag willen zijn?

Focus op:

  • groei en genieten in plaats van op ‘het willen verbeteren’.
  • ‘oefenen’ in plaats van of ‘het perfect is’
  • het proces (je gedrag)  in plaats van het resultaat (de uitkomst).

 

Wat kies jij?

Dingen die je overkomen bepalen niet per definitie je leven. Wel de manier waarop je daarmee omgaat. En dat heeft weer grotendeels te maken met je instelling. In iedere situatie waarin je iets kiest heb je drie opties:

1- oké ik ga nu doen wat in lijn is met wat ik zou willen zijn

2- ik doe wat mensen van mij verwachten

3- ik doe iets wat het meest comfortabel is (pijn/angst vermijden)

 

We kiezen door ons reptielenbrein vaak voor 3. Korte termijn fijn.

Gaan we bewuster leven dan kiezen we voor 1 en hebben we misschien korte termijn pijn maar lange termijn fijn.

 

Als kop, hart en lijf in lijn zijn dan ga je dat in je hele fysieke gestel merken.

 

Wat is jouw toren van Pisa en omarm het!

 

Een mooi uitzicht volgt na een mooi inzicht

 

Kijk naar binnen want daar zit alles! Dus ga van externe oriëntatie naar interne oriëntatie.

Trap je shit de wereld in en wacht niet tot het perfect is.

 

Huiswerk voor vandaag:

Neem je instelling tegen het licht.

Wat geloof ik? Waar komt dat vandaan?

Dient dit me?

 

Meer Tibor op http://tibor.nl/

Luister naar het interview van zondag 11 juni van Het Heldere Uur

De Klaagvrij Leven Podcast vanaf juli 2017, klik alvast op ‘volgen’ om op de hoogte te blijven van de eerste lancering 🙂

 

Categorieën
Blog

Organisch durven laten ontstaan

Adviesburo

Het is dinsdag namiddag en ik ben aangekomen in een oude fabriekshal waar een organisatie adviesburo is gevestigd. Een prachtig vormgegeven ruimte waar ik een hoge open trap met oranje vloerbedekking betreed naar de glazen ruimte boven.

Tijd voor klagen

Ik heb een avondvullend programma bedacht voor tien vrouwelijke adviseurs samen met mijn co-trainer Martine. Zij zal een discussie uitlokken middels enkele pittige stellingen en er zal tijd zijn om te klagen, te focussen op problemen en aandacht zijn voor verschil van mening. Ik zal het overnemen en heb de verwachting dat we met een helder geformuleerde wens kunnen starten met de Inspiratietour.

Inspiratietour

Deze werkvorm staat volledig in het teken van wat wél kan. Het is een state of mind waarin ik de deelnemers breng middels visualisatie. De uitkomst ligt telkens weer verrassend dichtbij de potentie van het team.

Verzet

Afijn. Martine is van start. De verschillen van mening die ontstaan, zelfs de vermeende disconnectie met het onderwerp die door enkele deelnemers duidelijk wordt gedeeld geven me even spanning. Blij dat ik dit gesprek niet hoef te leiden! Ik leer ondertussen van Martine en de groep dat een verschil van mening of zelfs het oneens zijn met wat we aanbieden niet hoeft te betekenen dat het ‘allemaal voor niks is geweest’.

En hé, opeens valt mij de voorlaatste inspiratietour in en daar was door een deelnemer sterk verzet tegen de vorm. Juist híj was degene die na afloop zie: ‘de inspiratietour was noodzakelijk om boven tafel te krijgen wat er boven tafel moest komen’.

En nu komt het mooiste:

Tegenvaller biedt uitdaging

Ik had de verwachting dat ik gaandeweg Martine’s deel een helder geformuleerde wens of vraag kon destilleren die dient als startpunt voor mijn deel van de avond. Essentieel dus. Als die er niet is, kunnen we niet verder! Ik bespeur echter geen enkele heldere vraag. Ik zie geen enkel haakje om mijn stuk in te zetten. Wel voel ik dat het tijd is om het over te nemen van Martine, dat het tijd is dat zij haar deel afrondt. Ik fluister haar dat in en langzaamaan rondt ze af. Er lopen wat mensen heen en weer naar het toilet en ik ga ook.

Stap in vertrouwen

Ik ben ondertussen actief met loslaten van belemmerende kritische gedachten. Telkens stap ik weer in het vertrouwen. Vertrouwen dat de inhoud gaat komen wanneer daar de tijd voor is. Ik laat gebeuren wat me invalt. Zo loop ik enkele keren heen en weer tussen de glazen vergaderruimte en het ‘balkon’ boven in de voormalige fabriekshal. De deelnemers zijn met elkaar in gesprek en enkele lopen naar beneden voor thee. Ik vraag me af waar de behoefte nou eigenlijk écht ligt in deze groep. Zonder met mijn hoofd actief naar een antwoord te zoeken zak ik weer af naar het vertrouwen en blijf ik ook gefocust op mijn wens om door te pakken.

Flow

Dan valt mij een mooie richting in. Ik zeg dat we weer verder gaan en pak mijn kaartenset van Twijnstra & Gudde om twee vragen te stellen die mijns inziens de essentie zijn voor deze groep. Ze kiezen elk twee kaarten met een afbeelding, ongezien. Vervolgens delen ze aan de hand van de kaarten hun antwoorden in twee tallen. Na het diner komen alle antwoorden zichtbaar voor de hele groep op flapovers. En dan kunnen we met elkaar aan de slag om de uitgangsvraag helder te formuleren. En dat wordt een hele mooi vraag!

‘Hoe kunnen wij onze volledige potentie benutten?’

Van start

De Inspiratietour kan van start. Eén van de deelnemers stelt voor het met ogen dicht te doen en ik neem haar tip aan. Twintig minuten zitten we met de ogen dicht en begeleid ik de groep naar de plaatsen en mensen die hen ondersteunt bij hun uitgangsvraag.

Voor de voeten

De uitkomsten van deze Inspiratietour delen we met nog knipperende ogen tegen het felle licht wat we na deze tour weer zien. Iedereen zat écht even ergens anders dan in deze ruimte. We hebben onderwijl gelachen en prachtige inzichten gekregen die weer zó dichtbij de mensen zelf liggen dat ze het alleen maar hoeven oppakken de komende tijd!

Afbeelding: databank Bilderberg en laat niet de deelnemers aan de inspiratietour zien maar geeft wel de sfeer weer die ontstond.

 

http://www.sandrabrandt.nl/teambuilding/

 

 

 

Categorieën
Blog

Internationale klaagvrije vrouwendag

Vandaag kwamen zo’n 60 vrouwen bijeen in een wijkcentrum te Haarlem voor een bijzonder programma wat ik mocht presenteren en deels invulling gaf. Op het programma stond o.a.:

  • Klaagvrij Leven en staan voor je rechten
  • Veilig Thuis
  • Ervaringsdeskundige

Recht

Ik heb moeten zoeken naar de achtergrond van Internationale Vrouwendag, wist niet dat het in 1908 begonnen is. Het is blijkbaar nodig geweest om op te staan en te strijden voor kiesrecht en betere arbeidsomstandigheden en gelijkheid op vele andere vlakken. En nog steeds mag de vrouw meer opkomen voor haar rechten. Maar direct voel ik weerstand en dat is omdat ik het niet volledig vind wat ik nu zeg. Mannen mogen dat net zo goed en worden ook onderdrukt, mishandeld en ervaren in hun leven ongelijkheid.

Power

Maar toch, vandaag sta ik voor een groep vrouwen en pleiten we voor power, onze eigen power. Want staan voor je recht is opkomen voor wat je hart je ingeeft (nogmaals, dat geldt voor man en vrouw wat mij betreft). En om op te komen voor wat je hart je ingeeft heb je jezelf serieus te nemen.

Waardevol

En daar is hét grote raakvlak met Klaagvrij Leven. Om zonder klagen maar wel oprecht door het leven te gaan heb ik mezelf waardevol te vinden en serieus te nemen. Want pas dan zijn mijn behoeften die onder het klagen verscholen liggen waardevol en mijn eventuele hulpvragen ook.

Invloed

Daarnaast is de keuze voor een slachtoffer positie mogelijk én de keuze voor een positie met meer invloed. In mijn dagelijks leven wel. Ik vertel dat ik alle vrouwen gun dat zij die keuze hebben en kunnen maken. ‘Kijk telkens weer waar je wél kunt luisteren naar je hart en vind jezelf waardevol en kom ervoor uit! Luister naar je eigen behoeften én die van je partner. Luister naar elkáár! En straf jezelf niet af (dat is klagen over jezelf) als je dat zó lang niet gedaan hebt. Vanaf nu kun je weer ieder moment opnieuw kiezen.’ Ik zie vele knikkende vriendelijke gezichten tegenover mij.

Boeiende vrouw

Ervaringsdeskundige H. is ook één van de spreeksters. Ik zou met haar in gesprek gaan met de microfoon maar laat haar al snel zelf het woord doen want dat blijkt vele malen mooier. Ik neem plaats in het publiek op de eerste rij en luister aandachtig naar deze boeiende vrouw.

Gedwongen

Tien jaar geleden werd zij zwaar onderdrukt in haar relatie. Ze mocht niet naar buiten kijken, kreeg alleen eten van haar man als hij dat wilde, werd gedwongen om met hem naar bed te gaan en werd geslagen. Tot op een dag de jeugdbescherming kwam en haar voor de keus stelde om samen met haar man te blijven (maar dan werden de kinderen uit huis geplaatst) óf voor de kinderen kiezen en weg bij haar man. Ze koos voor het laatste want: ‘dan was ik met drie in plaats van met twee en ik wilde niet langer in de slachtoffer positie blijven’.

Wat wil jij?

Ze ging naar het Blijf van mijn lijf huis en: ‘daar was het voor het eerst dat ik in Nederland iemand ontmoette die tegen me zei: ‘wat wil jij’? Ze vertelde dat ze álles wilde leren wat ze nodig had om onafhankelijk te kunnen zijn. Alle cursussen die ze wilde kreeg ze en deed ze met vlijt. Ondertussen kregen haar twee zeer jonge kinderen ook psychische hulp op haar verzoek.

Wij zijn leuk!

Inmiddels is ze gelukkig getrouwd en is de haat jegens mannen verdwenen. Ze pleit voor het aanboren van de eigen kracht. ‘Wij zijn allemaal leuke vrouwen met kwaliteiten, doe er wat mee!’ aldus H.

Maha

Na afloop komt er een jonge vrouw naar me toe. Ze heeft haar zoontje op de arm. Ze heet Maha en is moeder van vier, spreekt goed Nederlands en wil ook een radioprogramma. Bij Haarlem105 heeft ze al gesolliciteerd, zonder resultaat. Ze wil graag luisteren naar haar hart en beter op komen voor haar eigen behoeften. Ze komt uit Egypte en spreekt de taal van vele vrouwen hier. Ze wil zo graag dat al die vrouwen ook kunnen begrijpen wat deze ochtend verteld is. Ook door de mevrouw van Veilig Thuis en ook door de ervaringsdeskundige. Ik vertel haar dat ik een cursus ‘Vrouw&power’ wil maken met het thema Klaagvrij uiteraard 🙂 Ze begint te stralen als ik haar vraag of ze het samen wil geven met mij. Ze ziet zichzelf al vertalen. En dan opeens zie ik nog iets voor me….

Granaatappel

Nadia en Merijn van ‘op zoek naar de granaatappel’

Het programma Op zoek naar de granaatappel bekijk ik regelmatig met veel interesse. Een kijkje in een andere cultuur waar vrouwen soms nog onderdrukt worden en toch ook weten op te staan en het heft in eigen hand nemen. Vrouwen die met koken kostwinnaars kunnen worden bijvoorbeeld. De programmamaaksters gaan samen met deze powervrouwen het eten voorbereiden, praten over hun gewoontes en struinen de lokale markten af voor de juiste ingrediënten. Zeer leerzaam en inspirerend.

 

Samen koken

Ik wil thuis eigenlijk ook graag eens iemand uit een heel andere cultuur uitnodigen mét kinderen om samen te koken. Voedsel bereiden naar recept uit haar land. Ik zie direct dat deze jonge vrouw tegenover mij met haar jochie op de arm daar vast oren naar heeft. Ze straalt als ik haar vraag. En wat blijkt: ze is al twaalf jaar in Nederland en kent geen enkel Nederlands recept en heeft ook daarin interesse.

‘Hoe kom je bij mij met vier kinderen eigenlijk?’ vraag ik haar. Ze blijkt plannen voor rijles te hebben maar tot op heden brengt en haalt haar man haar altijd. We spreken af dat we contact opnemen voor een afspraak en blij gaan we ieder ons weegs.

 

 

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Categorieën
Blog

Trademark stress

Complaint Free in de US

Er blijkt aan de andere kant van de oceaan iemand te zijn die al tien jaar zijn leven vult met de oefening in klaagvrij leven en dat uitdraagt op zijn manier. Zijn naam is: Will Bowen van ‘a Complaint Free world’. Hij is de man van de paarse armbandjes. Misschien is dit geen nieuws voor je, voor mij wel. Alhoewel ik had er wel eens zijdelings van gehoord maar het drong niet echt tot me door destijds. Ik ben me pas sinds kort gaan verdiepen in zijn manier van werken en leven. Zijn boek heb ik bijvoorbeeld pas net twee weken in huis.

Paarse armbandjes

Will Bowen gebruikt een hulpmiddel bij de klaagvrij oefening en dat is een paarse armband. De bedoeling is dat je deze uiteindelijk 21 dagen onafgebroken aan 1 pols weet te houden. Dat kan als je hardop niet klaagt, zeurt of roddelt. Telkens als je merkt dat je dat wel doet gaat de armband weer naar de andere arm. Leuk detail: als je opmerkt dat een ánder klaagt en je wilt daar wat over zeggen dan moet jouw armband eerst naar je andere pols want volgens Will Bowen klaag jij dan ook weer.

Complaint Free trainer

Onze paden kruisten elkaar in januari. Ik werd getaggd door één van mijn connecties onder een post van hem. Hij zocht namelijk mensen die zich wilde laten certificeren als Complaint Free trainer. Ik schreef me in, nieuwsgierig naar de mogelijkheden en kreeg een skype gesprek met zijn dochter aangeboden voor een eerste kennismaking met hun bedrijf.

Lia Bowen

We hadden een gesprek over onze missies, over het overlijden van haar oma, mijn vader… Ze vertelde me verder dat haar vader soms aanvragen krijgt uit Europa voor presentaties die hij niet inwilligt omdat hij liever in de buurt van zijn gezin blijft. Aangezien ik wel graag de grotere podia betreed zag ik wel een win/win! Na afloop liet ze weten dat ik was ‘aangenomen’ en zaterdag 18 februari kon starten met de training. Die zou beginnen met een skype bijeenkomst met trainers-in-spé vanuit Dubai, China, Amerika en Canada.

De bewuste zaterdag kwam dichterbij en er kwam een document binnen in mijn inbox. Een document om te tekenen voordat we van start zouden kunnen gaan.

Trademark

Complaint Free zou een trademark zijn wat niet gebruikt mocht worden tenzij Will’s programma zou worden gegeven. Ik nam het niet zo serieus maar ging even later toch twijfelen. Zou het wel loslopen of liep ik grote financiële risico’s als ik doorging met mijn ding te doen. Zou ‘klaagvrij’ dan ook niet meer mogen?

Klaagvrij oplossen

Iemand zei me dat ik niet door hem het kaas van mijn brood moest laten eten. Een ander vond dat hij toch niet zo moest klagen. En weer iemand anders vond dat ik zo mijn inboedel op het spel zou zetten. Deze reacties waren voor mij een makkelijke aanleiding om in een klaagmodus jegens hem en mezelf (want was ik nou naïef?) te schieten. Toch pakte ik ook dit weer mee in de klaagvrij oefening. Ik vroeg mezelf af hoe ik het het liefst voor me zag en dat was een 1 op 1 skype met WIll Bowen himself. Om dat verzoek aan hem te laten blijken moest ik wel even mijn kritische stem voorbij in mijn eigen hoofd die zei: ‘wie ben jij nou helemaal, die man heeft heus geen tijd om even met jou apart te skypen hoor’.

Netwerk hulp

Ondertussen hielp een grote groep uit mijn netwerk mee om meer duidelijkheid te krijgen over merkregistratie en de mogelijke consequenties. Onverwacht bleek dat het merk Complaint Free verlopen was en niet bekend in de Benelux. Er kwamen ook berichten van betrokken mensen die me aanraadden om zo gauw mogelijk de naam Klaagvrij te laten registreren. Anderen gaven met dezelfde gedrevenheid hun oprechte tegenovergestelde mening. Ik vond het ontzettend fijn te merken dat ieder de tijd nam om zijn/haar perspectief te delen.

Voorbereiding

Will Bowen wilde met mij skypen op het tijdstip wat ik had voorgesteld! Het was donderdagavond 19.50u en het was bijna zover. De kinderen sliepen, mijn partner was de deur uit en ik maakte het sfeervol en rustig in de huiskamer voor de juiste intentie. Ik wilde hem ’tegemoet gaan’ vanuit een wederzijds respect van mens tot mens. Ik had twee punten te bespreken in deze volgorde:

1- het delen van mijn droom namelijk een presentatie samen maken met de sterkste kanten uit ons eigen klaagvrij onderzoek waar we beide achter staan die ik in Europa kan geven. Gebruik makend van zijn netwerk, verzoeken uit Europa die bij hem komen en met een bevredigende prijsafspraak voor beide partijen.

2- duidelijkheid over de Trademarks

 

Skype ontmoeting

Even leek het niet door te gaan. Twee minuten voor onze afspraak ontving ik het bericht dat hij zijn skype niet goed kon krijgen en daar al twee uur mee bezig was. Ik bedacht allerlei alternatieven maar probeerde vervolgens gewoon hem per skype te contacten en… toen werkte het! Het was direct een fijne ontmoeting. Echte interesse van beide kanten. Na een korte kennismaking vroeg hij me waarvoor ik met hem wilde praten. Ik vertelde hem de twee punten die ik wilde bespreken en ging van start.

Onverwachte wending

Al snel leek hem de training tot Complaint Free trainer niet geschikt voor mij. Dit sloot precies aan op mijn gevoel. Ik heb mijn eigen methode, training en weg al gevonden en hij leidt mensen op om precies zijn programma te kunnen verkondigen.

Mijn wens tot co-creatie als collega experts vond hij mooi alleen had hij de tijd niet om zich daarvoor in te zetten. Ik was blij dat hij oprecht was en zag vermoeidheid in zijn ogen en lijf.

Opeens kwam er iets nieuws in mij op. Ik vertelde over mijn boek en vroeg of hij misschien een korte review in één zin wilde schrijven. Daar reageerde hij enthousiast op en toen ik opperde dat een voorwoord nog mooier zou zijn bleek hij ook dát te willen doen!

En het punt over de merknamen? Klaagvrij kan ik gewoon gebruiken vond hij, het was meer dat zoveel mensen Complaint Free met hem associëren en hij daar al 10 jaar werk in heeft zitten. Ik kan het begrijpen en feitelijk is er nu geen uitdaging op dit vlak. Dat is pas zo als ik het zou gaan vertalen in Engels, ook weer een nieuw idee voortgekomen uit deze situatie. Als dat zover is contact ik hem gewoon opnieuw om tot een fijne oplossing te komen.

 

 

 

Categorieën
Blog

Klaagvrije Maandag

Klaagvrije maandag op 23 januari was booming in België en Nederland.

Mijn zoon van 7 herinnerde me eraan toen ik nét wakker was. ‘Mamma, een goede klaagvrije maandag gewenst!’. Hij wilde ook meedoen.

Radio 1

Ik ging al vroeg de deur uit voor de uitzending bij België Radio 1. Ik genoot van de treinreis naar de Desmet Studio’s in Amsterdam alwaar ik contact zou krijgen met België en het zou klinken alsof ik daar écht bij hen was.

Nog even plassen

Ik zat er klaar voor maar moest nog naar het toilet. Over tien minuten zou ik de uitzending ingaan. Ik vroeg waar de toiletten waren en een voorbijganger in de studio’s zei: ‘beneden’. Ik liep vlot de trap af en kon het niet vinden. Ik merkte dat in mijn hoofd het klagen op de loer lag. Ik ving de gedachte al op voordat hij gemaakt kon worden, zo leek het. Want nu zou het wel heel makkelijk zijn om te klagen over die man dat hij niet even duidelijk had verteld wáár de toiletten zich bevonden danwel dat hij wel even mee had kunnen lopen.

Focus op wat wél

Nee, ik koos ervoor om direct een laagje verder te kijken. En daar zat de behoefte om rustig de uitzending in te kunnen gaan, ontspannen en psychisch voorbereid. Vervolgens bleef ik gedachteloos bij het onrust gevoel en zocht snel verder en vond het toilet. Daarna focuste ik op ontspannen en vlot weer terug naar de studio boven te gaan en koos ik eDesmet Studio'srvoor om ervan te gaan genieten. En zo geschiedde.

Batterij leeg

Ik zou na het interview lekker in de stad gaan werken en actief op social media meedoen en reageren op de leuke reacties op het facebook event. Echter, de accu was leeg en de oplader lag thuis. Ik schakelde direct over naar aannemen dat dat nou eenmaal zo was en naar de behoefte achter het willen werken op de laptop. En dat was: een momentje voor mezelf in Amsterdam met het gevoel zoals vroeger toen ik er studeerde. Ik koos er dus voor om al genietend het hele stuk terug te wandelen naar het Centraal Station en nam aan dat er misschien wel leuke gesprekken konden plaatsvinden, juist nu ik niet kon werken achter de laptop.

Roodgloeiend

En zo wandelde ik heerlijk met regelmatig het zonnetje op mijn gezicht. En die leuke gesprekken? Die kwamen er. Ik werd vier keer achter elkaar gebeld door journalisten van radio zenders en online nieuwssites. Door hun vragen kon ik steeds beter specificeren wat klaagvrij nou eigenlijk voor mij betekent.

Thuis

BNRIk was op tijd thuis voor het volgende interview. BNR Nieuwsradio zou bellen voor een live interview van enkele minuten. Ik bracht de kleine man naar bed maar die weigerde te gaan slapen en maakte zoveel lawaai dat bellen geen optie was. Mijn partner was thuis en ik stapte op de fiets, geheel klaagvrij bleef ik ontspannen bij mijn behoefte om rustig en geconcentreerd het interview te kunnen geven. Het werd een heel fijn interview, lekker rustig fietsend in de zon.  Ze schreven dit blog op hun site.

Booming

Ondertussen was #Klaagvrijemaandag trending toppic en werd het event flink gebruikt om te reageren. Vele mensen hadden baat bij deze oefening om klaagvrij te blijven.


Tips voor de mislukking

Een enkeling begreep het niet. Daar wil ik me nog graag naar richten. Zodra je vind dat het niet lukt bedoel je eigenlijk dat je hebt opgemerkt dat je klaagde. Dán start de oefening direct weer. Je kunt namelijk kiezen om te klagen over jezelf (klagen over het feit dat je klaagde) maar je kan ook iets anders!

1- blijf bij het gevoel wat ontstaat zonder ervan weg te willen

2- onderzoek je behoefte (klaagvrij zijn)

3- focus op klaagvrij zijn en voel zonder verdere gedachten

4- wees mild naar jezelf, waardeer dat je hebt opgemerkt dat je klaagde en zie het als onderzoek

Zodra je jezelf schuld geeft dat je geklaagd hebt zit je nog niet in de oefening. Zodra je opmerkt dat je schuld geeft over je geklaag zit je wél in de oefening. Wees daar blij mee, zie het als onderzoek en voel gedachtenloos hoe het is.


E-Cursus 365 dagen Klaagvrij INSCHRIJVEN

Gebeurtenis – gedachte – gevoel

Door klaagvrij leven te beoefenen ben je je meer bewust van je gedachten en dat wat je zegt. Tevens is het belangrijk om oprecht te blijven anders ligt ‘oppotten’ op de loer. Zakken met je aandacht naar je gevoel zonder verdere klaagzang is fijn. Zo kun je tijd rekken tussen gebeurtenis en gedachte en heb je weer een keuze. Je bént niet je gedachten, je kunt je er gewaar van zijn en zelf AANWEZIG blijven.

Ongemak hoeft niet geforceerd, vanuit het hoofd, opgelost te worden altijd. Laat dat ongemak er even zijn, zak erin met je gevoel zonder gedachten en focus op je behoefte eronder.

Meer weten? Loop 3 weken op met de E-Cursus waarin ik je begeleid richting Klaagvrij Leven. Iedere week ontvang je een mail met een praktijkvoorbeeld, oefening, stukje theorie en tips.

De E-Cursus 365 dagen Klaagvrij gaat daarna verder maar jij beslist of je door pakt. INSCHRIJVEN

cover-mockup


Talkshow

De uitgelichte foto bovenaan is van de radio uitzending en tevens Talkshow van 22 januari in het theater van de bibliotheek Eindhoven voor Het Heldere Uur. Met enkele gasten die ook in het magazine staan: Ineke Hurkmans (ook op foto) en Vieve ter Laak. Tura Gerards was er ook en komt in het tweede magazine.  Het magazine nog bestellen? Dat kan, er zijn er nog enkele over.


Zoonlief

En mijn zoon? Die had weer Engels, iets waar hij al maanden een hekel aan heeft omdat hij geen match heeft met de juf. Hij had genoten, voor het eerst. Hij had zich voorgenomen dat het een fijne les zou worden en hij had gevisualiseerd dat het de leuke Spaanse juf was maar dan vermomd. ‘Geweldig, dat jij je eigen geluk hebt weten te creëren man!’ zei ik. Waarop hij antwoordde: ‘oh, gewoon wat vaker naar je moeder luisteren.’

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren

Bewaren